Peyvên bi dahmana dayîka min hatine parzûnkirî

Mitî : reh, rih "Min mitîya xwe dabû wî."

Hewik: gewrî, qirik "Ji ber êşa hewika xwe neşêm lawjeyan jî bibêjim"

Peyd, peyt : xwe dan hev "Xwe peyd bike da em derkevin."

Bijikîn : mehfbûn. "Bi lêdanê ew bijikandibûn."

Sexer birin : li yêkê hêrsbûn "Ma ew hêj zarok e, tu bo çi sexera wê dibe?"

Çilûz: zikçêl "Miroveke çilûz e, çavê wê têr nabît."

Biste : bêtirs "Biste were, ez te digirim."

Qata, qatî : sankî "Qatî bajar nemaye hûn hatine vêrê bi cih bûne."

Qevî, qeyve : pir, gelek "Ez qeyve naçim derva"

Şur : mehdtirş "Van rojan tu bo çi hind şur î?"

Tan : bi tenê bi cilikekê ve "Tu bi tana wê kirasê nacemidî?"

Zerikî : veremîbûn "Ez zerikî bûm heta min ew qanih kirî."

Xwedatî: Xwedê heye "Xwedatî ew ê ez qet xemgîn nedikirim."

Kerboyî: kesên hêrsok "Kerboyî ye mirov nawêrît tiştek bêjitê." 

Mehtel mayîn : bi nezanîna şaşmayî mayîn "Piştî ew bûyera mezin ez mehtel mabûm."

Bilanê : dîsa jî "Bilanê bibêje ez ê te têbigehim."

Naçîte serê : nabe "Bi wê karkerê naçîte serê."

Hizirîn : hesta bi tînîtiyê çêdibît "Ez bo şûşeyeke avê hizirîbûm."

Neherê: gotina ji bo hêvî ji kesekê/ji tiştekî birîn "Neherê, ma ew guhê xwe didete kesekê."

Gîr : kirêca binê tiştan a bi mayîna avê çêdibît. "Çaydankêd me hemû gîrê girtibûn."

Pîtbûn : beqembûna li ber rojê "Cilkêd me hemû pît bibûn."

Tamijîn : refleksa devê ya bi dilçûyîna tiştekê yan jî tevgera devê ya xwarina piştî tiştekê. "Devê xwe wesa ditamijand mirov digot ka çîye."

Şeqle : pîvana ji navran heta binê pî "Şeqlên wî dirêj bûn."

Guhişî : bi tesîra tiştekê yan jî nexweşîyê neaxivîn/dengnederxistin/bêhişbûn/gêjbûn "Wek guhişîya bûye, bersîvan jî nadet."

Alax kirin : hilbijartina gîyayên yawanî/derewîn ji nav gîyayan "Em ê di nav parêzê da alaxê biken."

Qude : pozbilind, qure "Keseke qude ye, ji xwe pê ve hej çi kesê naket."