Nifûsa pola me bîst-bîst û pênc kes hebûn. Heta lîseyê min di wê polê de xwend . Xwendekarek popûler bûm. Heta dibistan xilas kir jî cihê yekemînê min neda çi kesê. Ji bo merasîmên Tirkan yên wek 29 ekîm fîlan, îlla kî yan helbest bi min didan xwendin, yan min moderatoriya wan rojan dikir. Herkesê min baş nas dikir. 

   Em di pola duyemîn de nin. Welatê kurmetê min yê wextekê ez gelekî ji wî dirêjtir, nehe ew bûye yek û nizam heştê çend cm ez jî bi yek û şêstûçar cm ve mame li ciyê xwo, her dem li ber tenişta min e. Em li gel yêk dixwin divexwin û li eynî ciyê rûdinin. Rojekê, kûrikeke bi navê Oxir; kaxezek da min, wextê ku zenga axerîn ya xilasbûna dersên wê rojê nîşan dida lê dida. Çavên Oxir, li nav çavên min de, heçku bibêjît: bila pismamê te nebînît vê tiştê.

    Ez ber bi malê we hatim, ji rêya nizanim çend deqiqeyan. Min piştî xwo gihande malê, heçku ji bilî Welat ez vê kaxezê divêt ji gelek kesan veşirînim, çûm WC û min bi heyecan ew kaxez vekir dest bi xwendinê kir. Li goreyê çavnêriya min ya hingî; kifş bû ku ew nivîs Oxirê feqîrok, yê deng jê dernakevît nenivîsandiye. Ji hûrgiliyên ji wê derê-ji vê derê min qritîkek wehe kiribû.

    Ew nameya di jiyana min de ya yekem bû. Sal bi sal ez mezintir dibûm û ez hînî cureyên nameyan dibûm. Nameyên bavê min yên kom kirî; yên pîrozbahiyan bûn. Ji Tansu Çiller heta Erdogan(nizanim hê jî ew name wek komkirî di nav nameyên bavê min de mane?!) rojên bavê min yê taybet pîroz kiribûn. Yên dayîka min; wextê bavê min leşkerî kirî ji wê re şandî(li cem bavê min bersivên van nameyan çi nîne.) Birayê min;  heta nehe çi name lalê wî min neditiye, xweda zanît! Û xwîşka min ya ku biçûkatiyê tiştên ecêb jê hîn bûme. Wek; di roja 14ê sibatê de û di sersalê de bo hevalên keçik name û diyarî stendin. Di nav koma nameyên wê de jî ev tiştok-miştokene hebûn.

   Rojekê, di roja 8ê adarê de bo min nameyek hat ji aliyê kesekê ve ku ez nas nakem. Ew name ji girtîgehê hatibû. Ji ber hin tiştan nivîsî bû û lê zêde jî kiribû "roja te ya jinan pîroz dikem" Bi hevokên ji dil hatibû nivîsîn lewma min got ez ê bersîvê bidem çibe, hind nivîsandiye hem name qet bê  bersîv dibe! Min bersîvek nivisî bes bersîvek wesa bû ku êdî îhtîmala nivîsîna bersîva wî çinebe. Ji xwe ev sê sal bû hevaleke min ê nameyan hebû ku me hema firsend çêbiba bo yêkudû dinivîsî. Min bi xwe ra nedidît ku ez hevaleke dî yê nameyê çêbikem.  

   Rojeke dî dewama  wê nameyê hat, paşî bi navnîşaneke dî nameyek dî. Nameyên bê bersîv zêde dibûn, ez bi poşmaniya nivîsîna nameya yekem xemgîntir dibûm. 

 
 "Mirovên bi destê çepê dinivîsin gelek zîrek in."

  Nizanim kê/î gotibû ev tişte ji min re, hêj wextê ez gelek zarok. Wextê ku min hejj "dozerên zer" dikir, min baweriya  xwo bi vê tiştê anîbû. Min wesa bi vê bawerkiribû, min hewl dida vêca bi destê çepê binivîsim lê hewla min bêçine bû min çi kir nivîsên bi destê çepê hatî nivîsîn nedihate xwendin.  Hatim lîsê, li pîknîkekê destê min yê çepê ji zenda min ve şikest. Çend hefteyan di nav alçî de ma. Kî/ê dihat digot: baş e destê te yê çepê ye ji xwe tu bi kar naînî wê destê. Belê belê, ji xwe ez her tiştê bi destekê dikem: ser şûştin, xwarin, li xwe kirin... 

  Hatim zanîngehê wek herkesê min got:  divêt ez jî li ensturmanekê lêdim. Gîtar bû para min. Min hilgirte ser lingên xwo da ku pêşiyê girtina wê hîre bibim. Bes şaşiyek hebû; serê gîtarê, li aliyê min yê çepê bû. Mamoste ji min re got: "tu her tiştê bi destê çepê dikey herhal ? Heger wesa bît îşê te hinekî zor e." Min got: Nexêr, ez destê xwo yê çepê bi kar naînim, nizanim tiştek çawa ye. Hem dibêjin "destê çepê ne girîng e (!)" Min çi kir çi nekir gîtar ji destê min yê çepê, nehate destê min yê rastê.

    Roja 6ê çileyê min bi destê xwo yê çepê rûyê xwo boyax dikir da ku biçime "bocuk bayramı" yê. Roja 7ê çileyê, destê çepê nebiba dibû lê heger hebe jî divêt qeza hatiba serê wê, ji ber ew destê çepê ye. Şûşeyeke huphupe di destê min yê çepê de bû parçe-parçe, bi wê cûsseya xwo şikest we zanî !  Bêyî êş, xwîneke ku bixwazit zûzûka ji laşê min bifilît, ji destê min yê bê fêyde rijiya. Tampon bes bû bo wê destê bê fêde. Lê xwîn her dixwest bêt. Bi rakirina peçeteyê min dît ku tilî ber bi jê bûnê ye. Wek hemi caran: *persoon persoon yewaş yewaş çûme servîsa emergency. Hevalê doxtor dest bi avêtina dîkîşê kir. Min gotê "Pirsgirêkek nebît yanê heger ez dîqqata te xirab nekem ez jî lê seyr bikem, destê xwo yê pûç bûyî" 

  Dizanim ku ez xemgîn bibam kesên ku ji milên min bihilgirin gelek bûn bes min vê carê jî xemginiya xwo avêt nav dilê xwo. Min li tiliya xwo ya wek miriyekê, ya ku li ser maseyê seyr kir, bêhneke xwoş.  Belê, dê bi 4 dîkîşan tiliya min bibe tiliyeke bi kêm-fêde. Ne wek berê, ne jî baştir.

  *Heştê çileyê dohezarohijdeh